Regenachtige vooruitzichten voorspelden niet veel goeds voor onze eerste passage in Buenos Aires. We trokken dan ook met regenjas en een klein hartje de stad in. Stop 1: het historische centrum met het opera gebouw, het presidentiële 'casa rosada', de Obelisk en het op Washington DC gelijkende congresgebouw. Op een kleine bui na bleef het echter droog, waardoor we BA vooral te voet ontdekten.

De echte charme zoals ze terug te vinden is in Europese steden misten we een beetje, maar in een lokale boekenwinkel stootten we op 'secret Buenos Aires'. De gids focust op de kleine, meer verborgen schatten van de stad. We besloten het een kans te geven en ontdekten al snel meer dan enkel de typische toeristische trekpleisters: de reeks van stadsgidsen lijkt een aanrader!


Onze wandeling leidde ons naar 'cementerio de la Recoleta' met het graf van Evita Perron. We vonden er dankzij secret Buenos Aires echter ook de graven van Pedro Benoit (volgens de legende rechthebbende op de Franse troon), het getrouwde koppel dat 21 jaar niet tegen elkaar sprak (en ook op de grafsteen met de rug naar elkaar staat, en dat zodanig dat slechts één buste van de twee zonlicht kan opvangen) en David Alleno, de grafopzichter die zichzelf van het leven beroofde zodra hij zich een plaatsje op het kerkhof kon veroorloven.

's Avonds volgde wat waarschijnlijk het culinaire hoogtepunt van de reis zal zijn: La Cabrera, steak zoals God het bedoeld heeft. Dankzij een tip van onze gastvrouw kwamen we bij dit restaurant terecht tijdens happy hour: je krijgt er 40% korting als je tussen 18u30 en 20u00 (atypisch vroeg voor Argentijnen) komt eten. We kozen voor de Wagyu Rib Eye en genoten - nadat we onze ober uitlegden wat 'saignant' betekende - van een perfect gebakken, halve kilo mals vlees dat smolt op onze tongen.


Ten slotte kwamen we terecht op een 'milonga', een typisch Argentijnse tango avond: mits een kleine inkom heb je toegang tot een soort bar waar een vrije dansvloer voorzien is voor het oefenen en dansen van de tango op begeleidende (soms live) muziek. We beperkten ons bij deze kennismaking tot het observeren van deze dans en het nuttigen van een pint (standaard een 1 liter fles) uit confituurpotten die dienst deden als glazen.