BA. Buenos Aires. De eerste en laatste halte van onze fantastische reis. Wij hebben ervan genoten, jullie hopelijk ook. De laatste 72 uur in Argentinië lieten ons toe tot rust te komen en nog even na te genieten van de wijn, de steak en de tango.

Tijdens de eerste twee dagen ontdekten we nog enkele nieuwe plekjes in deze wereldstad. Zo wandelden we door de parken van Palermo waar de bloesems hier en daar voorzichtig verschijnen. We kuierden rond tussen de botanische en Japanse tuinen in een aangename 21 graden. Ook in en rond de Retiro wijk maakten we kennis met verschillende kleine parkjes waar heel wat studenten hun verpozing zoeken.

Op dag 2 trokken we de stad uit: met de trein maakten we zoals veel Argentijnen in het weekend een uitstap naar ‘Tigre’, het Venetië van Argentinië. Zo’n 25 kilometer buiten de stad bevindt zich deze havenwijk waar de straten vervangen zijn door twee samenvloeiende rivieren. Bussen, autos en taxis maken er plaats voor boten, kajakken en jetskis. Ondanks de beperkte afstand tot Buenos Aires waan je je in een andere, rustgevende, wereld.

Op de laatste dag, een zondag, verkenden we opnieuw de binnenstad. We bezochten de zeer uitgebreide rommel-/ antiek-/ souvenir-/ muziekmarkt van San Telmo en wandelden, opnieuw gewapend met onze ‘Secret Buenos Aires’ gids, door het historische centrum. Langs de ooit grootste klok ter wereld, het paleis dat een eerbetoon brengt aan Dante’s ‘Divine Comedy’, het ‘zero kilometer’ symbool en één van de drie originele ‘denkers’ van Rodin belandden we op het park voor ‘het Capitool’, een miniversie van het Amerikaanse Capitol.

Afscheid nemen van de stad en het land deden we in Palermo, het hipster gedeelte van de stad met heel wat leuke bars en terrasjes. Een laatste geplande milonga (de Tango happenings) op de terugweg bleek echter een senioren oefenavond te zijn, waardoor het afscheid zich daar beperkte tot even verwonderd toekijken vanop veilige afstand.

Zo reisden wij vijf weken door dit fantastische land. Bedankt om het samen met ons vol te houden! Straks starten wij onze terugreis naar België, moe maar voldaan. Ciao en tot snel.

There’s nothing more I can think of to say to you. - Evita, 1976